‘De omgang met grenzen is misschien wel het grote vraagstuk van onze tijd’ stelde Paul Scheffer in het essay dat hij voor de maand van de filosofie schreef. ‘En hoe voelt dat dan in de meest persoonlijke en fysieke vorm?’ vroeg Hilde Elbers zich af.
Samen met danseres Judit Ruiz Onandi gaat Hilde in een oceanisch duet de uitdaging aan om uit te zoeken hoe we onszelf kunnen behouden en tegelijkertijd kunnen samenvloeien, hoe we kunnen verdwijnen in vorm en vormeloosheid en daar samen in kunnen groeien. Hoever kunnen we met elkaar meebewegen? Hoe vloeibaar kun je zijn als mens? Daarbij koppelt Hilde de daad van het grenzen stellen aan de vanzelfsprekendheid van ademhalen. Iets wat je onbewust blijft doen. Uit lijfsbehoud.
Hilde Elbers heeft een fascinatie voor de werking van de menselijke psyche. Dans definieert ze als de meeste menselijke onder de kunsten. Of het nu gaat om de vraag hoe mensen in onze normerende maatschappij hun volle potentieel kunnen benutten of hoe we contact maken met onszelf en de ander, Hilde maakt het tot een zaak van het lichaam. Met een ontwapenende openheid en een intens fysieke aanpak, fileert ze menselijke gedachten en gedragingen en confronteert ze haar publiek liefdevol met perspectieven en (on)mogelijkheden. Hilde Elbers is een van de makers met wie DansBrabant de komende jaren samen optrekt.
Time and tides will wait for no man
between
ends and
beginnings
the world enters
flowing in and out
an unending continuum
give me
edges
skin
boundaries to live in